یاران امام زمان(عج) که از سیارات دیگر می‌آیند

امام صادق(ع) در این حدیث به معرفی گروهی از یاران امام

زمان(عج) می‌پردازد که از جنس آدمیان نیستند.

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی

باشگاه خبرنگاران جوان؛

 هشام جوالیقی در کتاب بصائرالدرجات از امام صادق(ع)

روایت می‌کند:

خداوند در پشت دریا شهری دارد که وسعت آن مسافت چهل روز

است. در آن قومی هستند که هرگز عصیان او را نکرده‌اند. آنان نه 

ایلیس را می‌شناسند و نه از خلقت او آگاهی دارند. ما همواره 

انان را می بینیم و آن‌ها درباره آن چه بدان نیازمندند از ما از

ما می‌پرسند.

آن ها از ما دعا می‌خواهند و ما ایشان را می‌آموزیم. {دیگر آن که}

 آنان از ما درباره قائم ما می‌پرسند تا آن که ظهور کند :آنان عبادت
 

 و تلاش بسیاری دارند. شهر آنان درهایی دارد که از یک مصراح تا

 مصراع دیگر یکصد فرسخ است. تقدیس آنان {نسبت به خداوند}

 و عبادتشان بسیار است، {بدان سان که} اگر آن‌ها را مشاهده 

 می کردید عمل خود را اندک می‌شمردید. مردی از آن‌ها یک ماه

نماز می خواند و سر از سجده برنمی‌دارد. خوراکشان تسبیح و

جامه شان  برگ است و چهره هایشان از نور می‌درخشد.

چون یکی از ما را ببینند بر گرد او حلقه می‌زنند و از گرد {پای} او از

 زمین برداشته بدان تبرک می‌جویند. هنگامی که نماز گزارند صدایی

شدیدتر از صدای باد توفنده دارند. میان آن‌ها گروهی هستند که

سلاح خود را « زمین » نگذاشته‌اند  و در انتظار قائم ما به

سر می‌برند.

آنان که هر یک هزارسال عمر دارد- دعا می‌کنند که خداوند او را

به ایشان بنمایاند.

چون آنان را بنگری خشوع و فروتنی را خواهی دید، و خواهی دید

 که به دنبال چیزی هستند که آن‌ها را به خدا نزدیک گرداند .

وقتی نزد آنان نرویم می‌پندارند بابت خشم است. آن‌ها مراقب زمانی

که  نزدشان می‌رویم هستند، ملول نمی‌شوند و سستی نمی‌کنند.

کتاب خدا را همان گونه که ما به آنان آموختیم تلاوت می‌کنند. 

در میان آنچه ما به ایشان می‌آموزیم چیزی است که اگر بر

مردمان تلاوت شود می‌پرسند،

و چون ایشان را از آن بیاگاهانیم سینه‌هاشان گشاده می‌گردد

 {و می‌پذیرند}. آنان از خداوند می‌خواهند بقا طولانی شود و ما را

از دست ندهند.

ایشان آگاهند که- آنچه ما بدان‌ها می‌آموزیم- منت بزرگی از ناحیه

 خداوند بر آنان است.

چون امام قیام کند آنان با او خروج خواهند نمود. صاحبان سلاح آنان

 سبقت می‌گیرند و از خدا می‌خواهد آنان را از کسانی قرار دهد که

دبنش  را یاری می کنند. در میان ایشان پیران و جوانان هستند.

چون جوانی  از ایشان پیری را ببیند در مقابل او چونان عبد

می نشینند  و تنها به فرمان اوست که برمی‌خیزد.

آنان راهی بدانجا که امام می‌خواهد دارند که از خلق بدان آگاه‌ترند.

چون امام به آنان فرمانی دهد، تا خود فرمان دیگری صادر نکند بر

 آن خواهند بود. اگر بر خلایق مشرق تا مغرب وارد شوند در یک زمان

 همه را به هلاکت می‌رسانند. آهن در آن‌ها تأثیری نمی‌گذارد و

شمشیر هایشان از آهنی غیر از این آهن است. اگر یکی از آنان با

شمشیر خود بر  کوهی بزند، آن را پاره پاره می کند.

بر این اساس تلقی می شود که این مؤمنان در سیاره ای دیگر

هستند .چرا که امام(ع) فرمودند:«خداوند در پشت دریا شهری دارد

که وسعت  آن مسافت چهل روز است...آنان نه ابلیس را 

می شناسند و نه از خلقت او آگاهی دارند» و بر این دلالت دارد

که اینان از نسل آدم نیستند اگر چه شبیه آن‌ها باشند.

همچنین این فرمایش :« آهن در آن‌ها تأثیری نمی گذارد

و شمشیرهایشان از آهنی غیر از این آهن است. اگر یکی از

 آنان با شمشیر خود بر کوهی بزند آن را پاره پاره می‌کند» نیز

می‌رساند که ساختار و جنس بدن آنان با ما متفاوت است.