خود ممكن آن نيست كه بردارم دل
آن به كه به سوداي تو بسپارم دل
گر من به غم عشق تو نسپارم دل
دل را چه كنم، بهر چه مي دارم دل
در عشق تو هر حيله كه كردم هيچ است
هر خون ِ جگر كه بي تو خوردم هيچ است
از درد تو هيچ ْ روي درمانم نيست
درمان كه كند مرا كه دردم هيچ است
من بودم و دوش، آن بتِ بنده نواز
از من همه لابه بود و از وي همه ناز
شب رفت و حديث ما به پايان نرسيد
شب را چه كنم حديث ما بود دراز
دل تنگم و ديدار تو درمان ِ من است
بي رنگ رخت زمانه زندان من است
بر هيچ دلي مباد و بر هيچ تني
آنچه از غم هجران تو بر جان من است
هر روز دلم در غم تو زارتز است
وز من دل ِ بي رحم تو بيزار تر است
بگذاشتي ام، غم تو مگذاشت مرا
حقا كه غمت از تو وفادارتر است
بر من در ِ وصل، بسته مي دارد دوست
دل را به هوا شكسته مي دارد دوست
زين پس? من و دل شکستگي بر در او
چون دوست? دل ِ شكسته مي دارد دوست
باز آي كه تا به خوان نيازم بيني
بيداري شبهاي درازم بيني
نيمي غلطم كه خود فراق تو مرا
كي زنده رها كند كه بازم بيني
اي زندگي من و توانم همه تو
جاني و دلي، دل و جانم همه تو
تو هستي من شدي، از آني همه من
من نيست شدم در تو، از آنم همه تو
اي دوست قبولم کن و جانم بستان
مستم كن و از هر دو جهانم بستان
با هر چه دلم قرار گيرد بي تو
آتش به من اندر زن و آنم بستان
بهترين کارها در نزد خدا نماز به وقت است ، آنگاه نيکي به پدر و مادر ، آنگاه جنگ در راه خدا.
لا فَضيلَةَ کالجِهادِ ، ولا جِهادَ کمُجاهَدَةِ اَلهَوي؛
فضيلتي چون جهاد نيست ، و جهادي چون مبارزه با هواي نفس نيست.
وَماأعمالُ البِرِّ كُلُّها وَالجِهادُ فى سَبيلِ اللّهِ عِندَ المرِ بِالمَعرُوفِ وَالنَّهىِ عَنِ المُنكَرِ إِلاّ كَنَفثَةٍ فى بَحرٍ لُجِّىٍّ؛
همه كارهاى خوب و جهاد در راه خدا در برابر امر به معروف و نهى از منكر چون قطرهاى است در درياى عميق.
اَلبَناتُ هُنَّ المُشفِقاتُ المُجَهِّزاتُ المُبارَكاتُ، مَن كانَت لَهُ ابنَةٌ واحِدَةٌ جَعَلَهَا اللّهُ لَهُ سِترا مِنَ النّارِ، و مَن كانَت عِندَهُ ابنَتانِ اُدخِلَ الجَنَّةَ بِهِما، وَ مَن كانَت عِندَهُ ثَلاثُ بَناتٍ أو مِثلُهُنَّ مِنَ الخَواتِ وُضِعَ عَنهُ الجِهادُ وَ الصَّدَقَةُ ؛
دختران ، دلسوز ، مددكار و بابركتاند . هر كس يك دختر داشته باشد ، خداوند ، او را پوششى از دوزخ قرار مىدهد و هر كس دو دختر داشته باشد ، به خاطر آن وارد بهشت مىشود و هر كس سه دختر يا مانند آن خواهر داشته باشد ، جهاد و صدقه از او برداشته مىشود .
فَرَضَ اللّهُ... الجِهادَ عِزّا لِلسلامِ؛خداوند... جهاد را براى عزّت و سربلندى اسلام واجب فرمود.
