نام:
ايميل:
سايت:
   
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
  
  
 <    <<    16   17   18   19   20    >>    >
 
امام سجاد عليه السلام :

اَللهُمَ... ذَلِّلنى بَينَ يَدَيكَ و َأَعِزَّنى عِندَ خَلقِكَ وَضَعنى إِذا خَلَوتُ بِكَ و َارفَعنى بَينَ عِبادِكَ و َأَغنِنى عَمَّن هُوَ غَنِىٌّ عَنّى وَ زِدنى إِلَيكَ فاقَةً وَ فَقرا؛


خداوندا... مرا در پيشگاهِ خودت خوار و نزد خلقت عزيز فرما، مرا در خلوتِ با خودت پَست و در ميان بندگانت سربلند گردان و از كسى كه از من بى نياز است، بى نياز گردان و بر نيازمندى و فقر من به خودت بيفزاى.

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

إِنَّ رَبَّكُمْ يَقُولُ كُلَّ يَوْمٍ أَنَا الْعَزِيزُ فَمَنْ أَرَادَ عِزَّ الدَّارَيْنِ فَلْيُطِعِ الْعَزِيز


خداى تعالى هر روز مى فرمايد: من پروردگار عزيز شما هستم، پس هر كس خواهان عزّت دو جهان است بايد كه از خداى عزيز اطاعت كند.

امام على عليه السلام :

ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيهِ الكِتابَ... وَ عِزّا لا تُهزَمُ أَنصارُهُ... ؛

قرآنى كه بر پيامبر نازل شد... عزتى است كه هوادارانش شكست نمى خورند... .

امام على عليه السلام :<\/h5>

أَلا إِنَّهُ مَن يُنصِفِ النّاسَ مِن نَفسِهِ لَم يَزِدهُ اللّه إِلاّ عِزّا؛


بدانيدكه هر كس با مردم منصفانه رفتار كند، خداوند جز بر عزّت او نيفزايد.

امام صادق عليه السلام :

ما مِن عَبدٍ كَظَمَ غَيظا إِلاّ زادَهُ اللّه عَزَّ وَ جَلَّ عِزّا فِى الدُّنيا و َالآخِرَةِ؛


هيچ بنده اى خشم خود را فرو نخورد، مگر اين كه خداوند عزّوجلّ بر عزّت او در دنيا و آخرت افزود.


امام حسن عسكرى عليه السلام :

ما تَرَكَ الحَقَّ عَزيزٌ إِلاّ ذَلَّ و َلا أَخَذ َبِهِ ذَليلٌ إِلاّ عَزَّ؛


هيچ عزيزى حق را ترك نكرد، مگر اين كه ذليل شد و هيچ ذليلى به حق عمل نكرد مگر اين كه عزيز شد.

امام صادق عليه السلام :<\/h5>

إِنَّ اللَّهَ فَوَّضَ إِلَى الْمُؤْمِنِ أُمُورَهُ كُلَّهَا وَ لَمْ يُفَوِّضْ إِلَيْهِ أَنْ يَكُونَ ذَلِيلًا أَ مَا تَسْمَعُ اللَّهَ تَعَالَى يَقُولُ- وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ فَالْمُؤْمِنُ يَكُونُ عَزِيزاً وَ لَا يَكُونُ ذَلِيلًا قَالَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ أَعَزُّ مِنَ الْجَبَلِ لِأَنَّ الْجَبَلَ يُسْتَقَلُّ مِنْهُ بِالْمَعَاوِلِ وَ الْمُؤْمِنَ لَا يُسْتَقَلُّ مِنْ دِينِهِ بِشَيْ‏ءٍ.


خداوند اختيار همه كارها را به مؤمن داده اما اين اختيار را به او نداده است كه ذليل باشد. مگر نشنيده اى كه خداى تعالى مى فرمايد: «عزت از آن خدا و رسولش و مؤمنين است»؟ پس، مؤمن عزيز است و ذليل نيست. [در ادامه] فرمودند: مؤمن از كوه محكم تر است، زيرا از كوه با ضربات تيشه كم مى شود اما با هيچ وسيله اى از دين مؤمن نمى توان كاست.

امام علي عليه السلام:

لا تواخِ مَن يَستُرُ مَناقِبَکَ وَ يَنشُرُ مَثالِبَکَ.


با کسي که خوبيهايت را مي پوشاند و عيبهايت را آشکار مي سازد برادري مکن.


پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم :

لا تَـكُنْ عَيّابا وَ لا مَدّاحا وَ لا طَعّانا وَ لا مُماريا؛

نه عيب‏جو باش و نه ثناگو، نه زخم‏زبان زن و نه مجادله گر.


پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم :

لا يستر عبد على عبد في الدّنيا الّا ستر اللَّه عليه يوم القيامة


بنده اي بر بنده اي ديگر نپوشاند(عيب هايش را) مگر اينکه خداوند در روز قيامت بر او (عيب هايش را) پوشاند

امام صادق عليه ‏السلام :<\/h5>

مَن اَحصى عَلى اَخيهِ المُؤمِنِ عَيبا لِيَعيبَهُ بِهِ يَوما ما كانَ مِن اَهلِ هذِهِ الآيَةِ قالَ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ: اِنَّ الَّذينَ يُحِبّونَ (اَن تَشيعَ الفِاحِشَةُ فِى الَّذينَ آمَنوا لَهُم عَذابٌ اَليمٌ فِى الدُّنيا وَ الآخِرَةِ وَ اللّه‏ُ يَعلَمُ وَ اَ نتُم لا تَعلَمونَ ؛) الآية

هر كس درصدد عيب‏جويى برادر مؤمنش برآيد، تا با آن روزى او را سرزنش كند، مشمول اين آيه است: كسانى كه دوست دارند(، زشتى ‏ها در ميان مردم با ايمان شيوع پيدا كند، عذاب دردناكى براى آنان در دنيا و آخرت خواهد بود و خداوند مى ‏داند و شما نمى‏ دانيد.)

امام علي عليه السلام:

اَکبَرُ العَيبِ اَن تَعيبَ ما فيک مِثلُهُ؛

بزرکترين عيب آن است که آنچه را که مانند آن در خود توست عيب بشماري.


باران هميشه خاطره اي خوش براي ماست
باريده است زير درختي که جاي ماست
مي خندم و دوباره گره مي زني به هم
هر چه گل انار که در روستاي ماست
با من بخند و گوش کن آرام، اين صدا
پژواک عاشقانه ترين خنده هاي ماست
با من قدم بزن که زمين آسمان شود
در بين آسمان و زمين ردپاي ماست
وقتي که بين راه به من خيره مي شوي
حس مي کنم بهشت برين زير پاي ماست
گاهي براي اين همه لطف و محبتش
مي پرسم او خداي همه يا خداي ماست
گم مي کنم در اين سوي ديوارها تورا
هر شب که جنگ آن سوي ديوارهاي ماست
خوابيده اي شبيه به يک مرد گل فروش
مي پرسم از خدا که خدا جنگ جاي ماست؟
پرواز از تو ساخت برايم کبوتري
عباس اين خلاصه اي از ماجراي ماست

پونه نيكوي- بندرانزلي

اي که بوي کربلا مي آيد از ميلاد تو

هر گلي يابد صفا چون مي نمايد ياد تو

گل بخوانندت ولي گلها همه مست تو اند

سدره و طوبي بود يک شاخه از شمشاد تو

خسته بودم از سراب کاذب آزادي ام

تا اسيرت شد دلم ، گرديده ام آزاد تو

کاروان سالار عشقي ، قبله اهل دلي

با ورودت بيت عترت مي شود دلشاد تو

اي گل زهرا نسب اي غنچه باغ علي

عشق و مستي هم بود در اين جهان همزاد تو

مقدمت بوي بهشت فاطميون مي دهد

فخر بنمايد خدا بر عالم ايجاد تو

آرزومند دعايت در نماز شب حسين

بر آل عبا تو نور عيني زينب

تو پشت و پناه عالميني زينب

در فضل و شرافتت همين بس باشد

اينکه تو شريکة الحسيني زينب

*

خورشيد نجابت و ادب يا زينب

با فضل و وقار، منتجب يا زينب

در اوج شکوه مثل کوهي بانو

هستي تو عقيلة العرب! يا زينب

*

اي آينه عصمت زهرا! زينب

در صبر و وفا بدون همتا! زينب

تو محرم رازهاي مولا بودي

چون فاطمه اي ام ابيها! زينب

 <    <<    16   17   18   19   20    >>    >