اي که بوي کربلا مي آيد از ميلاد تو
هر گلي يابد صفا چون مي نمايد ياد تو
گل بخوانندت ولي گلها همه مست تو اند
سدره و طوبي بود يک شاخه از شمشاد تو
خسته بودم از سراب کاذب آزادي ام
تا اسيرت شد دلم ، گرديده ام آزاد تو
کاروان سالار عشقي ، قبله اهل دلي
با ورودت بيت عترت مي شود دلشاد تو
اي گل زهرا نسب اي غنچه باغ علي
عشق و مستي هم بود در اين جهان همزاد
تو
مقدمت بوي بهشت فاطميون مي دهد
فخر بنمايد خدا بر عالم ايجاد تو
آرزومند دعايت در نماز شب حسين